Καινοτομία και Οικονομία για βέλτιστα αποτελέσματα!
Η εντατικοποίηση της γεωργίας σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερης παραγωγής αγροτικών προϊόντων έφερε τους αγρότες αντιμέτωπους με διάφορες παρενέργειες μεταξύ των οποίων είναι και τα πολλά υπολείμματα καλλιεργειών στους αγρούς.
Τα υπολείμματα ενδεχομένως αντιπροσωπεύουν μια μεγάλη αποθήκη λοιμώξεων και μελλοντικών ασθενειών. Ως εκ τούτου, μετά την συγκομιδή οφείλουμε να φροντίσουμε για την υγεία του εδάφους.
Παράλληλα, μια μεγάλη ποσότητα θρεπτικών ουσιών απομακρύνεται με τα συγκομιζόμενα προϊόντα της καλλιέργειας. Εάν αυτά δεν αναπληρωθούν, η γονιμότητα του εδάφους θα μειωθεί σταδιακά δυσχεραίνοντας την παραγωγή και την ποιότητα της σε βάθος χρόνου.
Η εντατική χημική επεξεργασία του εδάφους καταστρέφει την φυσική μικροχλωρίδα.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη φυτοπαθολογική εξέταση των αγρών μιας από τις πιο γνωστές προηγμένες εκμεταλλεύσεις στο νότο της Ρωσίας, στο έδαφος βρέθηκαν 80-90% παθογόνων μικροοργανισμών και μόνο το 10% ήταν ωφέλιμοι [Пугачев, 2016].
Μια ιδιαίτερα τρομερή κατάσταση έχει αναπτυχθεί ως μολυσματικό υπόβαθρο για το Fusarium και άλλους μύκητες σηψιρριζιών – που αποτελούν τις «ασθένειες εντατικοποίησης».
Μετά τη συγκομιδή, στα χωράφια παραμένουν μεγάλες ποσότητες υπολειμμάτων.
Αυτό από τη μία πλευρά, αποτελεί μια αποθήκη οργανικών ουσιών και ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αυξηθεί η γονιμότητα του εδάφους, από την άλλη πλευρά όμως, είναι μια πηγή πολυάριθμων παθογόνων που είναι επικίνδυνα για τα καλλιεργούμενα φυτά.
Το πρόβλημα της διαταραχής της μικροβιακής κοινότητας του εδάφους είναι ιδιαίτερα έντονο όταν εφαρμόζονται τεχνολογίες εξοικονόμησης πόρων, οι οποίες κερδίζουν όλο και περισσότερο δημοτικότητα – πρόκειται για ελάχιστη ή μηδενική καλλιέργεια (no-tillage). Συνήθως συνοδεύονται από μια μεγάλη αύξηση της χρήσης φυτοφαρμάκων που βέβαια δρουν αρνητικά στο έδαφος αφού καταστέλλουν τη φυσική ευεργετική μικροχλωρίδα [Laromenskaya, 1989; Izhevsky, 2006; Kharchenko, 2012].
Η μείωση της φυσικής μικροβιακής δραστηριότητας του εδάφους υπό την επίδραση χημικών παρασιτοκτόνων φτάνει 30-50% [Karpun N.N. The impact of pesticides on the ecological status of fruit agrocenoses. / N.N. Karpun, E.B. Janushesskaya // Plant Protection and Quarantine. – 2014. – № 12. – P. 33-35.].s
Τα υπολείμματα καλλιεργειών της μη-κατεργασίας πρακτικά δεν αποσυντίθενται. Έτσι, το έδαφος που είναι η βάση της γεωργίας μετατρέπεται σε μια τεράστια δεξαμενή πιθανών προσβολών που αντιμετωπίζουμε ολοένα και περισσότερο ανεπιτυχώς, αυξάνοντας όλο και περισσότερο τη χρήση φυτοφαρμάκων.
Για την επίλυση αυτού του προβλήματος που σχετίζεται δηλ. με αυξημένο μολυσματικό υπόβαθρο του εδάφους το οποίο προκύπτει από τη χρήση φυτοφαρμάκων, καθώς και τη συσσώρευση παθογόνων μικροοργανισμών στα κατάλοιπα των καλλιεργειών, συνιστάται η χρήση παραγόντων που μπορούν να μειώσουν τα μολυσματικά αποθέματα στο έδαφος.
Πολλά δεδομένα από πειράματα και πρακτικές εφαρμογές αποδεικνύουν ότι το Albit θεραπεύει το έδαφος και αυξάνει τη γονιμότητά του.
Σε αντίθεση με τα περισσότερα αντίστοιχα καινοτόμα προϊόντα, το Albit μπορεί όχι μόνο να επηρεάζει άμεσα τα φυτά αλλά και να διεγείρει έμμεσα την ανάπτυξή τους, εξασκώντας μια κατευθυνόμενη επίδραση στην κοινότητα μικροοργανισμών που ενδημούν στις ρίζες των φυτών και στο έδαφος. Αυτό σταδιακά οδηγεί σε:
Στα εδάφη υπάρχει μια τεράστια ποικιλότητα μικροοργανισμών των οποίων ο αριθμός φθάνει τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ανά 1 g εδάφους [Babieva, Zenova, 1989]. Πρόκειται για μια τεράστια δύναμη που έχει αποφασιστική επίδραση στην ανάπτυξη και την παραγωγικότητα των γεωργικών φυτών.
Στους μικροοργανισμούς του εδάφους περιλαμβάνονται μύκητες, φύκη και πρωτόζωα, καθώς και μια τεράστια ποικιλία βακτηρίων, όπως οι εκπρόσωποι των γενών Bacillus, Pseudomonas, Klebsiella, Azotobacter, Beijerinckia, Clostridium, Arthrobacter, Flavobacterium, Aquaspirillum, Cellxomacta, Cellulomagomas, Cellulomagomas, Cellulomagomas , Cellulomagomas, Cellulomagomas, Cellulomaga, Rhizobium, Agrobacterium και άλλοι.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα βακτηρίδια του εδάφους έχουν θετική επίδραση στα φυτά [Lysak [et al., 2003].
Η ποικιλομορφία και ο μεγαλύτερος αριθμός μικροοργανισμών του εδάφους είναι πιο έντονη στη ριζόσφαιρα .
Ο σημαντικότερος παράγοντας που καθορίζει τη διαφορά της ριζόσφαιρας από άλλα μέρη του εδάφους είναι η ενεργός αλληλεπίδραση μικροοργανισμών και φυτών στη ζώνη αυτή.
Η φυτική δραστηριότητα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ανταλλαγή αερίων και νερού, καθώς και τις τροφικές συνθήκες στη ριζόσφαιρα.
Οι μικροοργανισμοί του εδάφους, με τη σειρά τους, έχουν σημαντική θετική επίδραση στο φυτό: το προμηθεύουν με φυσιολογικά δραστικές ουσίες, βιταμίνες, διαθέσιμο άζωτο (σταθεροποίηση αζώτου), απελευθερώνουν φωσφόρο, κάλιο και ιχνοστοιχεία από το έδαφος [Babeva, Zenova, 1989].
Τα περισσότερα από τα γνωστά βακτήρια που απομονώνονται από το έδαφος δεν είναι «ελεύθερα», αλλά υπάρχουν σε διάφορες συνεταιρικές (συσχετιστικές ή συμβιωτικές ή παρασιτικές) σχέσεις με φυτά, ζώα και μύκητες. Ο υψηλότερος ρόλος διαδραματίζεται από τις διαμικροβιακές αλληλεπιδράσεις στη ριζόσφαιρα.
Μέσα στην κοινότητα των μικροοργανισμών του εδάφους, τα μεμονωμένα είδη αλληλοεπιδρούν στενά μεταξύ τους και με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες που περιβάλλονται.
Ο εμπλουτισμός του εδάφους με οργανικά λιπάσματα μπορεί επιλεκτικά να κατευθύνει την ανάπτυξη των μικροβιακών κοινοτήτων προς το σχηματισμό νέων συσχετίσεων με άλλες λειτουργίες [Fukui, 2003]. Αυτό δημιουργεί την προϋπόθεση για τον μικροβιολογικό έλεγχο των φυτοπαθογόνων του εδάφους.
Ελλείψει εξωτερικών πιέσεων, η φυσική μικροβιακή κοινότητα λειτουργεί ως σταθεροποιητικός παράγοντας που παρεμποδίζει την ανάπτυξη των φυτοπαθογόνων του εδάφους. Είναι γνωστό ότι οι μικροοργανισμοί μπορούν να ενισχύσουν ή να αποδυναμώσουν την επίδραση μυκητοκτόνων στο έδαφος.
Υπάρχει ένας ειδικός όρος «κατασταλτικά εδάφη» – εδάφη που μπορούν να αντισταθούν στις ασθένειες των φυτών [Singleton, Sainsbury, 1993].
Μια έμμεση επίδραση στη μικροβιακή κοινότητα του εδάφους εξηγεί επίσης μία από τις πτυχές της θετικής επίδρασης του Albit στα φυτά.
To Albit εισέρχεται στο έδαφος κυρίως από την επιφάνεια των επεξεργασμένων σπόρων και προκαλεί αλλαγές στη λειτουργία της μικροχλωρίδας του εδάφους, συμπεριλαμβανομένου του μικροβιακού πληθυσμού της ριζόσφαιρας.
Οι εξωτερικές επιρροές επαρκούς έντασης προκαλούν «μικροβιακή διαδοχή» – το φαινόμενο μιας συστηματικής, χρονικά διατεταγμένης αναδιάρθρωσης της ταξινομικής σύνθεσης και της ποικιλομορφίας των ειδών της μικροβιακής κοινότητας
.
Από πρακτική άποψη, είναι σημαντικό να κατευθύνουμε τη μικροβιακή διαδοχή προς τη σωστή κατεύθυνση – προς τη μέγιστη διέγερση της ανάπτυξης των φυτών και την καταστολή των παθογόνων παραγόντων.
Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα ειδικών μελετών, το Albit λειτουργεί στο πλαίσιο αυτού του παραδείγματος.
Η επίδραση του βιοδιεγέρτη Albit, στους μικροοργανισμούς του εδάφους μελετήθηκε στη Σχολή Επιστημών της Φυσικής του Πανεπιστημίου της Μόσχας. M.V. Lomonosov (Τμήμα Γεωπονίας και Γεωργικής Χημείας).
Χρησιμοποιήθηκαν δείγματα εδάφους από την αυξανόμενη εμπειρία που δόθηκε στο Τμήμα Αγροχημείας το 1999.
Η δράση του Albit στη μικροβιακή κοινότητα του εδάφους βασίζεται στις ιδιότητες του πολυ-βήτα-υδροξυβουτυρικού οξέος ( βλ. Λεπτομέρειες ). Αυτή η ένωση, όπως πολλά πολυμερή βιολογικής προέλευσης (άμυλο, κυτταρίνη, χιτίνη), προάγει την έναρξη της μικροβιακής διαδοχής, το σχηματισμό μιας συγκεκριμένης κοινότητας υδρολυτικών και σχετικών μικροοργανισμών, τα οποία έχουν έμμεση θετική επίδραση στα φυτά. Ως αποτέλεσμα, η χρήση του Albit παρέχει μια πρόσθετη παροχή αζώτου και άλλων θρεπτικών συστατικών στα φυτά
Διαπιστώθηκε ότι η εφαρμογή Albit προκαλεί αλλαγές στη μικροβιακή κοινότητα της ριζόσφαιρας, η οποία εκφράζεται σε μείωση του αριθμού των παθογόνων μυκήτων (για παράδειγμα του γένους Fusarium) και στην αύξηση του αριθμού των ωφέλιμων μικροοργανισμών.
Επίσης σημειώθηκε μία αύξηση στην ύπαρξη των μικρομυκήτων Gliocladium, Cladosporium και Trichoderma, δηλ. ανταγωνιστών των φυτοπαθογόνων. Η αύξηση του αριθμού των μυκήτων Trichoderma και άλλων μυκήτων του εδάφους υπό την επίδραση της επεξεργασίας με Albit των φυτών είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη δραστικότητα του καινοτόμου βιοδιεγέρτη, που συμπληρώνει την ανοσοποίηση των φυτών (Πίνακας 1, Εικόνα 1).
Ο πίνακας 1 δείχνει την μείωση στην βιοποικιλότητα των μυκήτων ή την αύξηση σε σχέση με το μάρτυρα (%) μετά από την καθιερωμένη εφαρμογή με ALBIT (εμβάπτιση σπόρων+ διαφυλλικά). Η τιμή «0» ορίζει ότι δεν υπήρξαν διαφοροποιήσεις σε σχέση με το μάρτυρα.
Πίνακας 1 Η επιρροή του Albit Στην βιοποικιλότητα διαφορετικών ομάδων μυκήτων στη ριζόσφαιρα εαρινού κριθαριού (Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας)
Group of Microscopic fungi | Περιοχή ριζόσφαιρας | Έδαφος εκτός ριζόσφαιρας |
Penicillium (P. chrysogenum, P. сommune, | 3,4/1,7 | –3/–2,4* |
Mucor | –30,8/14,3 | 16,7/–12,5 |
Fusarium | –71,4/–75 | –25/0 |
Acremonium | 0/0 | 0/–16,7 |
Trichoderma | 0/0 | 25/20 |
Gliocladium fimbriatum | **/150 | 0/** |
Aspergillus (A. niger, A. fumigatus) | –100/200 | 0/0 |
Verticillium | 0/0 | 0/0 |
Cladosporium cladosporiodides | 200/600 | 0/100 |
Paecylomyces | –60/–100 | 0/–33,3 |
Scopulariopsis brevicaulis | 0 | –50/–50 |
Chrysosporium | 200/0 | –100/–50 |
Talaromyces luteus | 0/–100 | 0/0 |
Humicolagrisea | — | 0/–100 |
Другие грибы сем. Dematiaceae | — | 33,3/–100 |
Mycelia sterilia | 0/100 | –25/0 |
* numerator is the fungi amount, determined by plating on Czapek’s medium, denominator – on Getchinson media;
** – μικροσκοπικοί μύκητες αυτού του φυλογενετικού group δεν καθορίστηκαν.
Στοιχεία αντλήθηκαν από :http://www.albit.ru/2/2_07.php